Whenever I participate in a funeral ceremony, the atmosphere affects me; I find myself surrounded by the souls of the people who once were alive, who lived their lives with hope but are no longer. We are a part of their legacy and their presence is felt in the world that surrounds us. We are all a part of a chain as are many generations that will live after us. In “Reminiscence” from “The Spinning Plate” series, by fossil-like traces of plants on paper, I wanted to connect the cycle of human’s life to that of the nature. The process of pressing the plants on sheets leaves a void, like a trail of the perfume of a person who has walked away from us forever. In “Where I End and You Begin”of same series, I have buried (left) flowers and leaves of plants in concrete, parts of plant are in the concrete and parts are out. Flowers that are laid on gravestones are part of the cycle of life and will inevitably become part of the soil.
“جایی که من تمام می شوم و تو آغاز”
هرگاه به آرامستانی می روم یا در آیین تدفین شرکت می کنم، فضای پیرامون بر من اثر می گذارد، گویی توسط افرادی که روزی همانند من زندگی می کردند احاطه شده ام. کسانی که با امید ها و آرزوهای بسیار زیسته ولی دیگر اینجا حضور ندارند. انسان هایی که ما بخشی از میراث آنها هستیم و زندگی ما از تاثیری که آنها بر دنیای پیرامون خود بر جای گذاشته اند، سرچشمه می گیرد. همه ما بخشی از یک زنجیره به هم پیوسته هستیم که این پیوستگی شامل حال گذشتگان و آیندگان ما نیز می شود. در اثر” خاطره” از مجموعه ” صفحه گردان” سعی کردم با اثر فسیل گونه گیاهان بر روی کاغذ، چرخه زنگی انسان را به چرخه حیات در طبیعت تشبیه کنم. بهمانگونه که با دیدن آثار گیاهان و جانوران بر روی سنگواره ها پی به وجود آنها در گذشته می بریم. فرآیند پرس کردن گیاهان بر روی ورقه های کاغذ، تنها یک خلا به جای خواهد گذاشت، مانند رد بوی عطر کسی که برای همیشه ما را ترک کرده است. در آثار “جایی که من تمام می شوم و تو آغاز” از همین مجموعه، گل، برگ و سایر اجزای گیاهان را در بتن دفن کرده ام، به طوری که بخشی از آن بیرون و بخشی درون بتن است. گل هایی که بر روی مزار می گذارند، خود ناگزیر از بودن در چرخه حیات هستند و پس از چند روز جزئی از خاک خواهند شد. .
